شیخ فتاح

امروز سارا دختر سه ساله ام برای اینکه مطلبی را برای من توضیح بدهد می گفت بابا جان اونجا نوشته شما نباید فلان کار را بکنید .کودک خردسال توان خواندن و نوشتن ندارد و حتی درست نمی داند خواندن و نوشتن چیست ولی به نوشته ها استدلال می کند.او یاد گرفته است که نوشته ها مهم اند.می توان به نوشته ها استدلال کرد.
وقتی این حرفهای با نمک را میزد یه یاد فتی دزده افتام.(البته بلا تشبیه) فتی دزده یه دزد معروفی بود که بر اثر اعتیاد و تزریق مواد مخدر فوت کرد.یادم هست یک روز جایی نشسته بودیم، وارد شد و شروع کرد از آیات قرآن بگوید.ما می دانستیم که هیچ سواد ندارد و قطعا هیچ وقت قرآن نخوانده است.با اعتماد به نفس کامل می گفت که در قرآن نوشته است که .....
جمعی که آنجا بودند اهل قرآن و دویست سیصد بار قران را خوانده بودند. مطمئن بودیم که از چرت و پرتهای او در قرآن اثری از وجود ندارد. ولی جالب بود که همین فتیه دزد محله ما با همین چرندیات در روستایی به عنوان شیخ فتاح معجزه هم کرده بود. از دعای او یک زن نازا به مراد خود رسیده بود و چند وقت بعد در محله به دنبال او می گشتند.من بارها و بارها از آدمهای مختلف شنیده ام که چنین جمله ای را چاشنی استدلال خود کرده اند:می گویند که در قرآن هم این را نوشته اند.آخرین باری که یک حدیث قدسی عجیب غریب شنیدم در مراسم فاتحه پدر آقای بحرینی (یکی از همکاران) در مسجد باب الرحمه (دروازه دولت اصفهان )بود.مداح می گفت در حدیث قدسی آمده است که هر کس به ولایت علی ابن ابیطالب معتقد نباشد حرامزاده است.
این مداح و آن شیخ فتاح وحتی دختر سه من همه می دانند که برای استدلال کردن می توان به نوشته ها و گفته ها استناد کرد،حتی بیشتر از عقلها.