صفحات

وبلاگ اقتصادی - اجتماعی

۱۳۸۸ مرداد ۲۱, چهارشنبه

از توصیف خدای خویش عاجزند


Mohan اهل سری لانکا ست.خودش و خانمش دانشجوی دوره دکترا در رشته توسعه منابع انسانی هستند.رهان مسیحی و همسرش بودایی است.دیشب به اتفاق یکی از دوستان ایرانی بحث مفصلی در مورد ادیان داشتیم.بحث از اینجا شروع شد که مهان گفت در دین ما اعتقاد بر این است که درآینده شخصی خواهد آمد که دنیا را نجات خواهد داد و این موضوع هم در مسیحیت مطرح است و هم بودایی ها چنین اعتقادی دارند. خلاصه صحبت در مورد مشترکات ادیان بود و اینکه راههای رسیدن به خدا زیاد است.مهم دانش و عقل است و مهم تر از همه چیز حقوق بشر است .مهان معتقد بود بودا یک دین نیست و بودیسم یک سبک مدیریت زندگی است.او می گفت هر کسی می تواند دین خود را داشته باشد و بودایی هم باشد.مهان که خود کاتولیک است به آموزه های بودیسم معتقد بود و آنها را تبلیغ می کرد.من گفتم با این سبک استدلال شما هر دینی سبکی از مدیریت زندگی است و هر کسی می تواند چند دین داشته باشد.مهان به راحتی تایید می کرد و می گفت چرا که نه.
چند وقت پیش یکی از دوستان که شدیداً علاقه مند به تشیع است و حتی در خارج از کشور هم تشیع را تبلیغ میکند می گفت شیعی و سنی همچون دو ورژن متفاوت از ویندوز است و شیعه یک ورژن بهتر و به روزتر.
هفته گذشته در معبد بوتاکیو با چند خانم و آقای هندو بحث مفصلی داشتیم .مجسمه مورگان که مجسمه بسیار بزرگ و بلندی است (عکس فوق ) توجه بسیاری از توریست ها را به این معبد جلب می کند. چند هندو می گفتند مورگان خدای ماست.چند وقت پیش هم یک راننده تاکسی می گفت خدای ما گاو است.از یک زن و شوهر هندو پرسیدم بالاخره خدای شما کیست.این مورگان خدای شماست یا گاو خدای شماست؟جواب داد ما تعداد زیادی خدا داریم.هر معبدی خدایی دارد و در میان حیوانات مختلف گاو نیز بسیار مقدس است.از او خواستم که بیشتر توضیح بدهد.خیلی صحبت کردیم ولی خلاصه آن این بود که آنها نیز همان خدایی را اعتقاد دارند که مسلمانان و مسیحیان و یهودیان و سایر ادیان معتقدند اما آنها معتقدند این مجسمه ها و این حیوانات نشانه ها و جلوه هایی از خداوند هستند و به همین دلیل این نشانه ها را عبادت میکنند.نمیدانم تا کنون عبادت کردن هندو ها را دیده اید.با معنویت خاصی عبادت میکنند.روحانی معبد ذکرها و اشعاری می خواند.هندوها موقع ورود زمین معبد را می بوسند.خاکستری که در معبد تبرک شده است توسط روحانی معبد به پیشانی آنها مالیده می شود و از شیر تبرک شده ای که توسط زوار نذر گردیده می نوشند.اعتقادشان راسخ است اما بسیاری از آنها مانند بسیاری از مسلمانان هستند.بلد نیستند جمله ای در مورد خدای خویش بگویند.از توصیف خدای خویش عاجزند.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

نظر بدهید