این روزها هوای مالزی عالی است. روزی دو سه ساعت بارندگی هوا را خیلی با صفا میکند و شب ها هوا بسیار مطبوع و خنک است.مالزی دو فصل دارد. البته در واقع یک فصل دارد. اما چون چند ماه از سال بارندگی هفته ای یکی دو بار بیشتر نیست میگویند دوفصل دارد.در مجموع در طول سال صبح زود بهاری است و اکثر روزها بارندگی هوای مطبوعی ایجاد میکند. به نظر من آب و هوای مالزی فقط وقتی خیلی با حال است که صبح بعد از دوش گرفتن و صبحانه خوردن سوار سرویس دانشگاه بشوی و در اتوبوس خنک دانشگاه، مستقیماً ایستگاه کتابخانه پیاده شوی و تا شب در هوای بسیار مطبوع و خنک کتابخانه غرق مقالات و کتابها باشی و بعدازظهر هم مجدداً همین مسیر را برگردی خانه. البته درست است که صبح شاد و شنگول مناظر زیبای مسیر و دانشگاه را تماشا میکنیم و عصر گیج و مبهوت و مشغول به تامل در مقالاتی که خوانده ایم و نفهمیده ایم به خانه برمیگردیم اما هوای مالزی در چنین شرایطی عالی است. اما اگر مجبور باشی برای انجام کاری گرمای خیابانها را تحمل کنی آب و هوای مالزی چندان تعریفی ندارد.

یکی دو هفته است امتحانات پایان ترم تمام شده است و خوابیدن تا هشت و نه صبح بدون استرس، استراحتی جانانه را رقم زده است.اما علی الظاهر این استراحت بدون استرس چندان دوامی نخواهد داشت. پیدا کردن یک موضوع برای انجام یک تحقیق دانشگاهی بدرد بخور آرامش را از دانشجویان تحصیلات تکمیلی میگیرد.علی الظاهر این مشکلی است که بسیاری از دانشجویان با آن دست و پنجه نرم میکنند.بد نیست این یادداشت حامد قدوسی که در وین دانشجوی دکترای فاینانس است را بخوانید.