شعار 1Malaysia چنان در مالزی گسترش یافته است که بچه های خردسال هم بر زبان میرانند.
دکتر نجیب نخست وزیر کنونی مالزی در 16 سپتامبر 2008 این شعار را مطرح کرد و در سال 2009رسماً توسط دولت سکولار مالزی به صورت گسترده تبلیغ و تاکید گردید.
1Malaysia یعنی فقط یک مالزی و این شعار مشوق اتحاد و همبستگی بین نژادهای مختلف در مالزی است.
دکتر نجیب نخست وزیر کنونی مالزی در 16 سپتامبر 2008 این شعار را مطرح کرد و در سال 2009رسماً توسط دولت سکولار مالزی به صورت گسترده تبلیغ و تاکید گردید.
1Malaysia یعنی فقط یک مالزی و این شعار مشوق اتحاد و همبستگی بین نژادهای مختلف در مالزی است.
مردمان مالزی به سه نژاد مالایی و چینی و هندی تقسیم می شوند. مالایی ها که شصت درصد جمعیت را تشکیل میدهند اکثراً مسلمان هستند و چینی ها حدود 37 و هندی ها دارای جمعیت حدود 13 درصدی هستند.
آزادی هایی که چینی ها و هندی ها دارند در نظر ما ایرانی ها بی حد و حصر است و به نظر میرسد که چندان مشکلی نداشته باشند اما علی الظاهر چینی ها و مخصوصاً هندی ها گله های فراوانی از مالایی های مسلمان دارند.
سیاستمداران باهوش مالایی خوب میدانند که اگر این گله ها ادامه پیدا کند اقلیت ها با نارضایتی می توانند مسیر توسعه مالزی را کند کنند.
با سلام آيا ايران داراي نکته مثبتي نيست که شما فقط نکات منفي را مي نويسيد؟
پاسخحذفسلام . دوست ناشناس
پاسخحذفایران دارای نکات مثبت فراوانی است . اما نقاط ضعف هم وجود دارد. یکی از نکات مثبت ایران این همه وبلاگ نویس فعال است که تلاش می کنند ایرانی بهتر داشته باشیم. امید است که این نقد و تجزیه و تحلیل و مقایسه ها مفید باشد.
حدس میزنم از این وبلاگ فقط چند مطلب بیشتر نخوانده اید و همه مطالب این وبلاگ را مطالعه نکرده اید.
شما لطف کنید آدرس وبلاگیتان را ارائه کنید تا دوستان نقاط مثبت بیشتری از ایران عزیز را در وبلاگ شما مطالعه فرمایند.
از راهنمایی شما سپاسگذارم
با سلام. منظور بنده اين است که شما بيشتر ديدگاه انتقادي داريد. من وبلاگي ندارم و به طور اتفاقي با وبگاه شما آشنا شده ام.فکر مي کنم بهتر است نقاط قوت عملکرد مديريت ايرانيان را ذکر کرده ومطالعه تطبيقي با عملکرد مديران مالزي داشته باشيد.
پاسخحذفچو عيبش بگفتي هنرش نيز بگو.
بعضی ها فکر میکنند وقتی کسی وبلاگ نویسی میکند مکلف است که چیزهایی بنویسد و یا چیزهایی ننویسد . شاید هم فکر میکنند وبلاگ نویس کاملاً بیکار است و هر چقدر که دلش خواست می تواند برای وبلاگ نویسی وقت بگذارد . من حدس میزنم شاعر ها هم حسی دارند که اگر کسی به آنها سفارش دهد که یک شعر با این مضمون و و آن مضمون بگو چندان خوششان نیاید . شعر از دل و دماغشان جوشیده میشود و ارائه می شود. ممکن است هزاران عیب و ایراد هم داشته باشد و حتی به مرور زمان هم عوض شود .
پاسخحذفبه صورت کلی باید عرض کنم که همه چیز را همگان دانند و همه کار همه کسان انجام میدهند.
به این دوست عزیز پیشنهاد میکنم لینک ذیل را مطالعه کند
پاسخحذفhttp://chaay.ghoddusi.com/2010/04/post_1148.html