از حال و هوای عزا و مرثیه خارج شدم و به سرزمین مالزی با مردمانی اهل شادی و شادابی وارد شدم . در تقویم پر از مناسبت و تعطیلات مالزی اثری از غم و اندوه و عزاداری نیست . به هیچ بهانه عزاداری را به تقویم راه نداده اند ولی هر بهانه ای را برای شادی بیشتر و وحدت بیشتر پذیرفته اند . نژاد هندی فقط 13 درصد از مردم مالزی هستند ولی عید هندی ها با نام دیپاولی برای همه مردم مالزی تعطیلی عمومی است و همه جا جشن و شادی برقرار است . همانطور که عید چینی تبار ها مفصلاً برگزار میگردد ومسلمانان درعید فطر میزبان همه مردم مالزی هستند .
از همه دوستانی که در این دو ماه از من پذیرایی و اظهار لطف و محبت کردند سپاسگذارم . دایره دوستان خوشبختانه وسیع است . صرف صبحانه و نهار وشام در میهمانی ها و جمع های دوستانه خاطرات ارزشمندی است که قطعاً تا مدتی انرژی خاصی برای مطالعه و تلاش بیشتر در من ایجاد خواهد نمود. اگر در این فرصت محدود نتوانستم به همه سر بزنم یا توان دریافت لطف و محبت دوستان را نداشتم عذرخواهی میکنم.
شاد باشید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر بدهید