مقاله ای که در تاریخ 89/7/6 با عنوان نرخ ارز، نگاه از زاویه ای متفاوت نوشته بودم در تاریخ سیزدهم مهرماه در سرمقاله روزنامه دنیای اقتصاد نقد گردیده است. نویسنده محترم این سرمقاله آقای دکتر فرخ قبادی به جملاتی از این مقاله اشاره فرموده اند و از این مقاله برداشت کرده اند نویسنده چنین منظوری داشته است : « با انتقاد از سیاست ارزی کنونی، این «بدبینی» ایجاد مي‌شود که منتقدین سنگ منافع صنفی خود را به سینه مي‌زنند.»
چندین بار مقاله ام را بازخوانی کردم و خوشبختانه در جملات و مفاهیم مطرح شده در آن اثری از چنین منظوری نیافتم . شاید علت اینکه آقای دکتر قبادی از این مقاله چنین برداشتی داشته اند درج این جملات در مقاله مذکور است :
« شاید تمرکز صرف بر چالش مهم تعدیل نرخ ارز، بدون توجه کافی به مطالب مهم دیگری همچون کاهش تعرفه‌های تجاری، تلاش برای غیر دولتی نمودن اقتصاد (دولت به معنای حاکمیت)، تشویق تولیدکنندگان برای توسعه تکنولوژی و افزایش توان رقابت، توجه به بهره‌وری و کیفیت بیشتر و بسیاری از نکات مهم و حیاتی دیگر باعث ایجاد یا افزایش برخی از بدبینی‌ها در مورد نگرش صنفی به برخی از موضوعات اقتصادی نیز بگردد. »
« شاید تمرکز صرف بر چالش مهم تعدیل نرخ ارز، بدون توجه کافی به مطالب مهم دیگری همچون کاهش تعرفه‌های تجاری، تلاش برای غیر دولتی نمودن اقتصاد (دولت به معنای حاکمیت)، تشویق تولیدکنندگان برای توسعه تکنولوژی و افزایش توان رقابت، توجه به بهره‌وری و کیفیت بیشتر و بسیاری از نکات مهم و حیاتی دیگر باعث ایجاد یا افزایش برخی از بدبینی‌ها در مورد نگرش صنفی به برخی از موضوعات اقتصادی نیز بگردد. »
استفاده از کلمه «بدبینی » در جملات فوق جلوه خوبی نداشته و علی الظاهر سنگینی این کلمه بر مفهوم کلی جملات فوق سایه انداخته است . به نظر می رسد بهتر بود کلمه «گمان» جایگزین کلمه « بدبینی » می گردید تا خوانندگان مقاله جنبه منفی کمتری دریافت می نمودند ، هر چند که در اصل ماجرا چندان تغییری ایجاد نمی شد . همانطور که آقای دکتر قبادی در سرمقاله مذکور اشاره کرده اند برخی «اساسا مدعی اند که غیر از صادرکنندگان غیرنفتی که به دنبال منافع صنفی خود هستند، مخالفت دیگری با سیاست تثبیت نرخ ارز وجود ندارد» ، باید اقرار نمود هستند افرادی که به این گمان باور دارند که بعضی افراد یا تشکل ها با نگرش های صنفی مدافع افزایش نرخ ارز هستند . اگر چنین گمان هایی وجود داشته باشد باید ریشه هایش را بررسی نمود و تحلیل کرد . من نیز به یکی از ریشه هایش اشاره نموده ام و به نحوی تلاش کرده ام که در مسیر اصلاح این گمان ها قرار گیرم . به هرجهت برای نویسنده این سطور نیز پذیرفتنی نیست که با هر انتقادی « از سیاست ارزی کنونی، این «بدبینی» ایجاد شود که منتقدین سنگ منافع صنفی خود را به سینه مي‌زنند.» طبیعی است که چه بسا افراد و گروههای مختلف با نیات متفاوت به نقد موضوعی یا سیاستی بپردازند اما الزاماً همه از مسیر علمی و نیات بی طرفانه و منصفانه دور نیستند . خلاصه کلام اینکه نظرات آقای دکتر فرخ قبادی را می پذیرم و معتقدم که هر انتقاد کننده ای از سیاست های ارزی کشور الزاماً نماینده صنف خاصی نیست . اما اگر نماینده صنف خاصی هم باشد ایرادی ندارد. اصناف ،سندیکاها و تشکل ها ، بخش های مهمی از جامعه مدنی هستند و پیگیری منافع صنفی چه بسا که در مجموع ، منافع اقتصادی و اجتماعی را تضمین نماید . همانگونه که آقای دکتر قبادی فرموده اند : « چنانچه صادرکنندگان غیرنفتی کشور نیز خواستار اصلاح یک سیاست نادرست و زیانبار باشند، خلافی مرتکب نشده‌اند.»
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
نظر بدهید